Vandaag is het de Dag van het Internet. Genoeg reden om de taal van het internet eens onder de loep te nemen. Waarom noemen we ongewenste mail eigenlijk SPAM? Waarom heten bugs bugs? En waar komt dat apenstaartje toch vandaag?
Wij zochten het uit & delen het met je!
SPAM
SPAM, dat is toch vlees? Nou, hoewel er inderdaad een (nep)vleesproduct is met deze naam, is dit niet de directe origine van de naam voor SPAM. Deze eer gaat naar een sketch uit Monthy Python, een Britse TV-serie uit de jaren zeventig. De sketch in kwestie gaat over een echtpaar in een restaurant, waar alle items op het menu langzaam veranderen in SPAM. Die ongewenste SPAM-overload gaat net zo lang door tot zelfs de andere bezoekers van het restaurant in zingen uitbarsten: “SPAM SPAM SPAM, SPAM SPAM, SPAM SPAM SPAM!”
De adoptie van het woord SPAM als benaming voor ongewenste berichten is vervolgens een geleidelijk proces geweest. Er zijn verschillende bronnen die claimen de eerste te zijn geweest om met SPAM elektronische, ongewenste berichten aan te duiden. Wie het ook was: al deze bronnen hebben gemeen dat er chatrooms bij betrokken waren. Men sprak van ‘spammen’ als chatgebruikers in korte tijd veel berichten stuurden in een poging computers op hol te laten slaan. En dat lijkt verdacht veel op wat vandaag de dag ook in je spam-inbox gebeurt: berichten, berichten en nog eens berichten waar je nét niet op zat te wachten. SPAM, SPAM, SPAM!
Bugs
De term voor een ‘bug’, – ook wel een fout, zwakte of error in een computerprogramma of -systeem – stamt uit 1946, direct na de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal gaat dat Grace Hopper uit dienst direct aan de slag ging bij de Harvard Faculty in de Computation Laboratory. Hier ging zij aan het werk aan de Mark II en de Mark III: elektronische computers. Tijdens het werken aan de Mark II liep het team tegen een error aan. Wat bleek: er zat een mot gevangen in een van de relais. Dit zorgde ervoor dat de computer vastliep. De mot is er netjes uitgehaald, en in het logboek van het project geplakt met de tekst ‘First actual case of bug being found’. De computer had letterlijk last van een ‘bug’!
Wil je de mot zelf bekijken? Dat kan! Het logboek met de mot is te vinden in het Smithsonian: National Museum of American History.
Het ‘@’-symbool
Het symbool ‘@’ is behoorlijk oud. Zo werd het onder andere al door ietwat luie middeleeuwse monniken gebruikt als afkorting voor het Latijnse ‘ad’, wat in het Nederlands ‘naar’ betekent. Dat verklaart ook meteen het gebruik van ‘@’ op social media: elk bericht gaat zo mooi ‘ad’ de ander!
Maar, het apenstaartje heeft in de huidige maatschappij ook nog een andere hoofdrol, als onderdeel van elk e-mailadres! Dat ontstond zo: in 1971 zocht ene Ray Tomlinson iets om programmeurs met elkaar te verbinden via hun computers. Hij werkte destijds voor BBN Technologies, dat werd ingehuurd door de Amerikaanse overheid om een netwerk te creëren genaamd Arpanet, een voorganger van het internet.
Om via het Arpanet een bericht te kunnen versturen van persoon naar persoon moest er een adres komen, vond Tomlinson. Dit adres moest bestaan uit zowel de naam van het individu, als de naam van de computer. Deze twee namen moesten vervolgens uit elkaar gehouden worden, het liefst met een symbool dat nog niet al te veel gebruikt werd. Hij zag de ‘@‘ op zijn toetsenbord en zo geschiedde: hij koos het apenstaartje en verstuurde een bericht naar zichzelf van de ene naar de andere computer. Et voila: de eerste e-mail was verstuurd!
Bonusfeitje: Naast de Italianen, die de ‘@’ een slak noemen, zijn wij Nederlanders de enige die dit symbool een diergerelateerde naam – het apenstaartje– geven. No monkey tails for anyone else!
Zin in wat apenstaartenactie? Volg dan ons account @niocommunicatie op Instagram en je bent altijd op de hoogte van nieuwe blogs!